Toch moesten we bij binnenkomst in het land eventjes slikken, in India waren we al zeer gewend om de opdringerige rickshaw en taxichauffeurs van ons af te slaan, maar de aankomst op het vliegveld van Kathmandu werden we echt volledig belaagd als nooit tevoren. Eenmaal in de taxi kreeg ik nog bijna ruzie met de "tout" die ons vluchtig een "officieel papiertje" liet zien om ons op slinxe wijze toch een hostel binnen te lokken en zo een fixe commissie binnen te slepen. Nee nee, geen commissie, nee ik breng jullie naar jullie eigen hostel etc, maar ondertussen dan wel in het Nepalees snel een belletje maken. Ik had dat dus door en zei dat ik hem niet vertrouwde. Ziedend werd hij, en hoeveel ik dan wel niet verdiende??? Ehh, nou NIETS op dit moment meneer. Enniewee, lang verhaal, maar hij stapte boos de taxi uit.
In Varanasi hadden we de taxi en vervolgens ook de vliegrit gedeeld met Anna en Alex, twee britten op wereldreis. Zij gingen meteen doorvliegen naar Pokhara, ook onze volgende bestemming, maar ons plan was de volgende dag 8 uur bus... Ik had niets tegen Annemieke durven zeggen gezien het feit dat we ook al op mijn aandringen naar Kathmandu vlogen ipv 24 uur bussen, maar na die eerste indrukken Kathmandu zaten we in die taxi, keken we elkaar aan en bedachten we dat het toch wel heel heel relaxed en een dag winst zou zijn als we ook meteen door zouden vliegen, maar hoe laat was de laatste vlucht? Toeval wilde dat we net tegen over een travelagent in de file stonden, dus ben dr uit gerend en geluk wilde de laatste vlucht nog niet vertrokken was, we hadden we nog precies 45 minuten om terug te taxieen, een ticket te kopen, in te checken en de vlucht te halen. Talk about last minute! Maar zo gezegd zo gedaan.... Alex en Anna moesten hard lachen toen ze ons toch de vertrekhal binnen zagen stappen.
In Pokhara kwamen we aan in de gietende regen, maar na dat gave vluchtje met zulke mooie uitzichten over de rijstvelden, bergen en valleien, kon dat niet deren. Zeker worth die 80 dollar!!
No comments:
Post a Comment