De tweede week begon voor ons met een healthdag die Stacie en ik hadden georganiseerd samen met teachter-students van de Somaiya-college. De kinderen kregen in hun klassen allerlei workshops over cleanliness, hygiene, etc. De studentes lieten de kinderen kleine kranten prullebakjes maken en de dag werd afgesloten met thema-gerelateerde verhaaltjes en toneelstukjes over handen wassen etc. De kinderen genoten van zo'n ander soort dagje met speciale aandacht.. Maar de snoeppapiertjes werden na afloop natuurlijk gewoon weer op de grond gegooid...
Ach ja... 1 dagje kan natuurlijk een levenslang proces niet in een keer veranderen. Herhaling herhaling... Een eerste stapje is weer gezet, en het geeft ons weer een kapstok om naar terug te verwijzen en t goede voorbeeld voor te geven.
Plus dat ik erg voor de samenwerking met de Somaiya studentes ben, iets waar beide partijen van kunnen profiteren! Helaas speelt geld hier zeer zeker wel parten, een bus huren om de dames naar Nareshwadi te vervoeren is geen geintje, maar daar kunnen we met alle inkomende donaties mooi een potje voor maken!
Verzamelen in de klassen
De prullebakjes..
In de assembly-hall
Healthposters
Ook onze medical room hebben we een lik verf gegeven:
Verder had een van de kinderen weer secundaire infecties tgv scabies, we hebben toen als tussenoplossing alle kinderen van zijn kamer hun matrassen naar buiten laten dragen om de felle zon de beestjes te laten doden. Een fantastisch gezicht om al die kinderen hun matrassen te zien uitkloppen. Echt behandelen heeft nu geen zin, de school is bijna afgelopen en veel kinderen gaan half april tot juni/juli naar huis voor de "zomervakantie". Dan zullen ze dus ongetwijfeld weer lekker geinfecteerd terugkomen.., maar in het begin van het nieuwe schooljaar is er zeker weer werk aan de winkel..
Verder zijn de kinderen druk bezig met oefenen voor marathon rennen. Een nieuwe weldoener heeft een project waarbij hij arme kinderen werft om er marathonrenners van te maken. De tribal kinderen zijn natuurlijk uitstekende kandidaten met hun lichaam gebouwd op hardship en veel uithoudingsvermogen. Het idee zelf voelt een beetje dubbel, leuk hoor, maar naar mijn idee zijn er eerst zoveel andere dingen te verbeteren, dus Stacie en ik irriteren ons een beetje aan het overdreven enthousiasme van onze "bazen" en de manier waarop deze man op handen en voeten wordt gedragen en de hemel in geprezen wordt. Maar aan de andere kant plakt aan dit project mogelijk ook een grote voedingsverbetering vast en ach.. een beetje lichaamsbeweging, extra aandacht en iets van een doel en motivatie kan zeker geen kwaad!
Ik heb nu dus regelmatig een groepje kids achter mij aanrennen als ik 's ochtends wat rondjes ga hardlopen, gezellig!
verzamelen op t veld
en ik ren dus af en toe vrolijk mee..
No comments:
Post a Comment