step by step....

We zijn net weer terug van een heerlijk (behoudens de nachtelijke verstoring..) tripje Nareshwadi. Heb weer intens genoten van de kinderen, had ze echt gemist. Ik werd zowat de auto uitgetrokken toen we aankwamen, Anna didi!
Het was mooi om te zien hoe de school nog verder was opgeknapt, ook de binnenkant is opnieuw geschilderd. En de schommels en wipwap zijn voortdurend in zwang.



Ook ons health-project begint nu vastere vormen aan te nemen. Steeds komen we een stapje verder. Er is een social worker aangenomen die op het terrein zal verblijven en zo de boel beter in de gaten kan houden, zoals bijvoorbeeld de beoogde verbetering van het eten. Aandacht voor de sociale en psychische kant is ook zeker geen overbodige luxe, dus ben blij!

Stacie en ik stonden bij ons vertrek ook eventjes samen te jubelen, want onze medical room werd gebruikt! De nieuw aangenomen "arjuvedic doctor" was de kinderen aan het examineren en onze health records aan het invullen, jippie! Moest hem wel nog even snel het rekensommetje van de BMI (body mass index) bijbrengen en ben op zich niet zo fan van de homeopathische genezing (hij houdt er soms wat rare theorieen op na), maar hun nadruk op preventie kan zeker geen kwaad en hij leek verder wel te weten waar hij mee bezig was. Bovendien, nog belangrijker: hij leek hart voor de zaak te hebben! Het is zeker beter dan die vieze eigengeiler en altijd antibiotica voorschrijvende dr Mali.

De nieuwe volunteers, ALO-studenten Nynke en Klaas, zijn hier om een zomerkamp te leiden, want het schooljaar is na deze week afgelopen. We willen de kinderen voor een extra maand op het schoolterrein houden, omdat ze anders weer aan het werk worden gezet voor hun ouders. De eerste maand blijven er zo'n 90 kinderen achter, de tweede maand alleen de compleet familieloze wezen (+- 30). Half juni begint de school weer.


De kinderen werden verzameld in de hal om hun mening te vragen

Ze hebben druk geinventariseerd bij de leraren en kinderen wat goede sporten en andere activiteiten zijn om de dagen mee te vullen. Ik ga na mijn reis hier ook aan meehelpen... Eindelijk weer eens schilderen en creatief zijn hoop ik!



Dan als afsluiting nog wat foto's van het vissersdorpje waar we gister langs kwamen, zulke schattige kindjes! Wat is die digitale camera toch een feest, zoveel geschater dat het zien van die foto's elke keer weer oplevert!