Ik kan best veel tolereren, muggen, mieren, spinnen, torren, kakkerlakken... Allemaal tot daaraan toe. Maar toen ik vannacht plots wakker werd door een aantal venijnig stekende, scherpe pijnen in mijn schouder, alsof iets mij beet, en ik het volgende moment een rat over mij heen en mijn bed uit zag rennen, moest ik toch echt een gil geven! Een rat knabbelend aan mijn schouder is me toch echt teveel. Wie weet wat voor ellendige ziektes ik had kunnen oplopen als ik hem in mijn slaap nog verder in t nauw had gedreven en hij had doorgebeten, misschien was die die rabies inenting toch geen overbodige luxe..
Het spreekt denk ik voor zich dat ik daarna niet meer bepaald lekker heb geslapen. Hij maakte ons nogmaals wakker door in de zakjes te ritselen en toen Stacie mij in haar slaap aanraakte sprong ik zowat een gat in mijn klamboe.... vol adrenaline!
India......
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
2 comments:
lieve Annemarijn, zoiets heb ik toch ook een keer meegemaakt: een muis die aan m'n pols knaagde! Hij vluchtte (nadat ik voor de derde keer gebeten, eindelijk uit coma kwam, in een sokkentas. Ik heb de tas gepakt en met sokken en al de muis verzopen in de wasmachine. Ben ik erg slecht? Nee, dacht ik!!! Gruwel gruwel!!! Leuke tijd heb je trouwens!!! XXX Ron
EEEEEEEEEEEEEEEEEEEEUWWWWWWW!!!! Arme ziel, wat een TRAUMA. Brrrrrrr...
Post a Comment