Mumbai!

Daar zit ik dan.. Mumbai! Op mijn logeerbedje (plankje..) bij Lee (van atma mumbai) voor de nacht terwijl de fan mijn lichaam aangenaam koel blaast. Heb net mijn koude “bucket-shower” achter de rug.
Gek!
De laatste dagen voor vertrek waren zo hectisch, was zo moe, te wazig om echt besef te hebben van wat ik ging doen. Maar toen ik vanochtend op schiphol zat te wachten op het boarden, terwijl in mijn oren een heel fijn muziekje speelde, keerde de rust weer een beetje terug in mijn hoofd. Daarmee ontstond ook langzaam het besef (mede door alle incheckende Indiërs om mij heen), en daarmee ook de zin!
Kreeg nog eventjes groot deja-vu gevoel toen mijn tas maar niet verscheen, stonden nog maar met zijn 10en te wachten ofzo, maar geduld is een schone zaak “typical India”. Ik heb het vermoeden dat ik die zin nog wel vaak ga horen de komende tijd…
Grappig hoe ik in het verleden me meestal van alles al voorstelde of wilde weten of regelen voor zo’n reis. Nu laat ik het als een deken over mij heen komen en blijft het rustige gevoel “ik zie het allemaal wel, alles waar ik me op instel verandert toch” (nog?) overheersen. Gelukkig maar, want de komende week ziet er al weer heel anders uit dan me verteld was.
Het kriebelt in mijn buik van de anticipatie. Ik heb er gewoon ontzettend veel zin in. De verhalen over de “pain” of Nareshwadi die Stacie de healthworker met mij wil delen, doen me alleen maar denken: dit wordt zo’n gave ervaring!

Ben benieuwd hoe morgen alles er in het licht en de bijbehorende drukte uit ziet!